In die tijd sprak Jezus tot zijn leerlingen:
“Ik ben de goede herder.
De goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen.
Maar de huurling,
die geen herder is en geen eigenaar van de schapen,
ziet de wolf aankomen,
laat de schapen in de steek en vlucht weg;
de wolf rooft ze en jaagt ze uiteen.
Hij is dan ook maar een huurling
en heeft geen hart voor de schapen.
Ik ben de goede herder.
Ik ken de mijnen en de mijnen kennen Mij,
zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken.
Ik geef mijn leven voor mijn schapen.
Ik heb ook nog andere schapen,
die niet uit deze schaapsstal zijn.
Ook die moet Ik leiden
en zij zullen naar mijn stem luisteren
en het zal worden: één kudde, één herder.
Hierom heeft de Vader Mij lief,
omdat Ik mijn leven geef
om het later weer terug te nemen.
Niemand neemt Mij het af,
maar Ik geef het uit Mijzelf.
Macht heb Ik om het te geven
en macht om het terug te nemen:
dat is de opdracht, die Ik van mijn Vader heb ontvangen.”
Woord van de Heer.

Zondag 3 maart,  de Derde Zondag van de Vasten, zingt het Cuyperskerkkoor bij onze broeders en zusters van de Samenwerkende Protestantse Gemeenten Hoek, Philippine-Sas van Gent-Sluiskil.
Aanvang 10.00 uur.
in de kerk van de Protestantse Gemeente Hoek, Langestraat 6 te Hoek.

Uiteraard is iedereen welkom.

Het repertoire is min of meer aan de Protestantse Eredienst aangepast, maar niettemin zullen ook liederen te gehore worden gebracht zoals die in de Katholieke viering worden gezongen. 

Uit angst voor besmetting werd de Hostie – het Lichaam van Christus – voorzichtig met een pincet vanachter plexiglas uitgedeeld. De kerkbanken waren nauwelijks nog bezet; en het kerkbezoek was voordien al zoveel teruggelopen. Koren gingen verloren.

De vieringen werden er niet aantrekkelijker door en dus werd naar een modus gezocht om kerkmuziek tijdens vieringen toch toe te kunnen laten.

Eerst alleen nog maar met orgelspel door een bemondkapte organist en dan vervolgens heel voorzichtigjes met 4 en dan 6 koorzangers erbij.  Maar, vooralsnog geen grootkoor.

Gelukkig maar, dat veel toch weer een beetje is genormaliseerd.

We kerken weer “met z’n allen” en we bidden en zingen weer met elkaar.

Waarom nu de titel van dit artikel: De Jubilarissen?

Om toch aan dit enge coronaverhaal een vrolijke noot te geven, een ode aan de koren en hun leden in de ruimste zin; niet alleen aan die van het Cuyperskerkoor.  

We mochten immers weer feest vieren.

We mochten weer mensen in het middelpunt van de muzikale belangstelling plaatsen; mensen die er alles aan hebben gedaan om vieringen muzikaal-vocaal te begeleiden.

Het zijn opstekers, voor koor en parochie, om enkele diehards in het zonnetje te zetten vanwege hun jarenlange dienstbaarheid aan koor en kerk:

De Jubilarissen!

En juist die koorleden verdienen niet alleen een lintje, maar ook een ereplaats in de kerkelijke samenleving en daar mag achteraf gerust een artikel in het Regioblad aan gewijd worden.

Voor hun bijzondere chorale verdiensten werden dan ook op 27 november 2022, na de viering, door Pastor Marjan Dieleman, onderscheidingen van de Nederlandse Sint Gregorius Vereniging NSGV opgespeld bij enkele leden van het Cuyperskerkkoor uit Sas van Gent, te weten:

Van links naar rechts:

Karel van Dorst werd onderscheiden met het aanvullend insigne voor 60 jaar koorzanger;

Marian Heijens kreeg voor 55 jaar koorzang het aanvullend insigne opgespeld,

en:

Betsy Claeys werd voor haar 40-jarig jubileum van koorzangeres, met de gouden broche en de Gregoriuskaars onderscheiden.

Vandaar nog even achteraf, die terugblik naar een bewogen jaar met een drietal van de vele honderden vrijwilligers in onze parochiële samenleving, die ter onderscheiding, als eerbetoon, een plaatsje in dit regioblad verdienen.

Auteur: Johan Verplanken, secr. CKK

Cuyperskerkkoor Shantykoor?

Zaterdag 26 november 2022 vertrokken de leden van het Cuyperskerkkoor naar het Portaal van Vlaanderen te Terneuzen.

Dit vanwege de Sint Caeciliadag, die jaarlijks onder feestelijke omstandigheden plaatsvindt.

De trossen werden nu eens, na twee coronajaren waarin men niet kon feesten, extra losgegooid.

Helaas konden enkele leden om diverse redenen niet aan deze activiteit meedoen. Werk, ziekte, familieaangelegenheid liet dit niet toe.

Zij die erbij waren, met aanhang, twaalf in getal, hadden de dag van hun leven om de grootse, indrukwekkende, werkzaamheden aan de nieuwe zeesluis te aanschouwen.

Dit onder zonnige omstandigheden, want te midden van alle nattigheid deze week, was het droog en lachte de zon de koorleden toe. Uitzonderlijk gewoon en uitgerekend op de Sint Caeciliadag.

Het feestje begon met een kopje koffie om toch even wat op te warmen, want evengoed kan het in november best frisjes zijn.

Maar daar was het gezelschap dan ook op gekleed.

Omdat het aantal deelnemers niet zo groot was, kon men als één groep bij elkaar blijven. Bij meer dan 12 deelnemers had men moeten splitsen.

Dus scheepte men in met twaalven, de schipper en de gids voor een rondvaart door en langs de werkzaamheden aan de nieuwe zeesluis. Niet meer door het “Kapitein Rooiboskanaal”. Dit is korte tijd geleden in de nieuwe zeesluis opgegaan.

Enkele leden waren in de kajuit gekropen en werden van alle weetjes op de hoogte gebracht door schipper Joost. Schipper Joost, die aan het stuurwiel gezeten meer achterstevoren zat dan voor hem uitkeek. Enkele dames dachten al: straks varen we ergens tegenaan.

Maar, schipper Joost bleek een vakman, die precies wist welke kant die op ging; een stortvloed van wetenswaardigheden en anekdotes over de passagiers uitstortend.

Anderen stonden of zaten buiten aan dek. Het dek werd al gauw zonnedek genoemd, omdat men er heerlijk in de frisse buitenlucht van de zon kon genieten en als geen ander van het prachtige uitzicht op alles wat zich op en rond het water bevond.

Behalve het prachtige uitzicht vanaf de boot op het kanaal en de kanaaloever, werd het ieder vergund om ook eens kapitein te zijn. Onder het motto: "Die pet past ons allemaal" werd iedereen met schipperspet gefotografeerd. Even het gevoel een echte zeerot te zijn.

Men voer langs hopen zand, eilanden, die allemaal mettertijd in het kanaal moeten verzinken. Wegen waaroverheen men nu rijdt zal straks water zijn.

Wat een gigantisch werk, die zeesluis;  die toch eigenlijk voor een schijntje "1 miljard" wordt gerealiseerd.

Schipper Joost verhaalde over hoe het kanaal was en hoe het wordt en wat langs het kanaal vroeger stond en nu staat.

Hij bracht het gezelschap tot bijna tegen de romp van een aangemeerde mastodont aan de kade van Ovet. Diverse dokken werden aangedaan.

Gezien de afmetingen van de rondvaartboot behoefde de brug van Sluiskil niet opengedraaid te worden en werd onder de brug door gevaren richting Scheepswerf "De Schroef" aan het Kanaaleiland. In het droogdok en op de scheepshelling lagen enorme duwbakken voor reparatie en onderhoud.

Toen verder het kanaal op, richting Sas van Gent en keren in het dok/insteekhaven bij "Outukompu"

Achtervolgd door een oceaanschip van enorme omvang keerde men terug naar Terneuzen, zwaaiend naar de machinist hoog bovenin een enorme hijskraan. Een klein poppetje in een kastje zwaaide enthousiast terug.

Ja......van al dat water om je heen krijg je wel eens behoefte om er nog wat water bij te doen. Gelukkig, er was toilet aan boord en Joost wist duidelijk de route erheen te beschrijven. "Gewoon op de geur afgaan en je komt er wel"

Terug afgemeerd werd in het informatiecentrum van Portaal van Vlaanderen een kopje koffie geschonken en een heerlijke plakkerige bolus genuttigd.

Daarna met een treintje een rit naar de kelder van  de bascule brug. Een gigantisch diepe betonnen gewelf waar een contragewicht van ruim 100.000 kg

met hydrauliek het brugdek omhoog kantelt. Helaas moest er op dat moment geen schip worden geschut en kon men het proces niet in werking zien.

Inmiddels was het tijd geworden om de werf vanaf een toren te bekijken. Deze toren, met stellingpijpen en stalen vloeren opgericht, bood een wijds overzicht over de gehele bouwwerf. Voor een koorlid bijna niet te begrijpen wat een enorme klus dit is. En dat allemaal om enorme zeeschepen toegang te geven tot de haven van Gent. Hoewel,......men zal toch met die dingen over de tunnel van Zelzate moeten en deze ligt niet  diep genoeg.

Het werd al wat schemerig en kil. Met enkelen verkleumd van de kou keerde het gezelschap terug naar het informatie centrum 

Daar aangekomen werd nog even onder het genot van een drankje - helaas zonder zeemansliederen - nagekeuveld en keerde men rond 17.00 uur zeer tevreden en kennis rijker huiswaarts.

Marialof te Philippine, zaterdag 15-10-2022,
om 15.00 uur

Na twee jaar door corona te zijn gehinderd, zijn de activiteiten van het Cuyperskerkkoor weer volledig opgepakt en organiseert het koor op 15 oktober a.s., traditiegetrouw, weer het “Marialof” in de Parochiekerk  H. Maria Hemelvaart te Philippine.

U wordt van harte uitgenodigd om hieraan deel te nemen.

Oktober is de Rozenkransmaand en dus een mooie gelegenheid om samen met het Cuyperskerkkoor het Marialof te vieren.

Behalve het bidden van de Rozenkrans worden ook diverse Marialiederen gezongen. Klassieke en echte meezingers.

Het lof begint om 15.00 uur en zal ongeveer één uur duren.

Na afloop worden de deelnemers getrakteerd op een kopje koffie.

Natuurlijk hoopt het koor dat velen de devotie van het Marialof weer eens willen ervaren.

Eigenlijk een unieke kans om nog eens een “Marialof” mee te maken.

Tot dan!

En, als u die heeft, neem dan uw Rozenkrans mee.                                                                                                                                                                               

HET BESTUUR VAN HET CUYPERSKERKKOOR

Ps. Om de kosten een beetje te drukken, zal er worden gecollecteerd

-o-o-o-

Bisschop Liesen heeft kapelaan Rodrigo Rojas Romero per 1 januari benoemd als kapelaan voor de drie parochies in Zeeuws Vlaanderen.

Kapelaan Romero wordt de opvolger van kapelaan Jochem van Velthoven, die medio oktober is gaan werken in Oosterhout.

Op 9 januari 2022 gaat hij voor de eerste keer voor in de Eucharistieviering te Philippine. Aanvang van de viering: 11.00 uur. Het is dan voor het Cuyperskerkkoor de eerste viering na Nieuwjaarsdag en de eerste viering met Kapelaan Rodrigo.Rojas Romero.

bron: website e-parochie

voor meer informatie, klik op onderlijnde titel (link)

-o-o-o-

Juist nu, op zijn geboortedag 18 februari, is het op zijn plaats om kort even stil te staan bij het overlijden van:

                                   Marcel Claeijs

Echtgenoot van ons koorlid Betsy Claeijs-Neijt, die hem tot op het laatste moment van zijn leven liefdevol heeft verzorgd.

Na langdurig ziek te zijn geweest overleed hij op
20 januari 2021.

Hij werd 77 jaar.

Marcel was een harde werker.
Met zijn grote handen kon hij heel veel maken, verwerken.
Altijd bezig, altijd weer druk met een of ander karwei, thuis of elders.
Dit heeft hij lang kunnen doen, totdat zijn ziekte hem hierin ging belemmeren.

Steeds werd het een beetje minder en minder totdat hij gedwongen werd hulpmiddelen te gebruiken om zich nog enigszins comfortabel te kunnen verplaatsen.

Marcel was, als Betsy’s metgezel, een graag geziene gast bij het Cuyperskerkkoor. Immer vrolijk en opgewekt; altijd in voor een goeie grap.

Totdat het niet meer kon, was hij in de meeste gevallen wel van de partij; op de Sint Ceaciliadag, bij de fietstochten.

Bij die fietstochten was hij altijd wel bereid om mee te helpen deze goed te laten verlopen en wees hij daarbij het peloton in de goede richting.

Tot koorzang was hij evenwel niet te verleiden.

Hij meende dat hij niet goed kon zingen, terwijl hij toch een welluidende luid klinkende stem had; anders gezegd: een dijk van een stem.

Marcel was meer voor de voetbal en koersen. Het zingen liet hij maar aan Betsy over.

Ook al was hij dan geen koorzanger; de koorleden zullen hem missen.

Deze goedlachse, opgewekte man zullen we blijven herinneren.

Moge Marcel bij God geborgen zijn.

God is voor ons een veilige schuilplaats, een betrouwbare hulp in de nood.

Daarom vrezen wij niet, al wankelt de aarde en storten de bergen in het diepst van de zee.

Psalm 46:2 3

Tekst en foto met instemming van mw. Claeijs geplaatst

-o-o-o-

Mijlpaal bereikt voor cuyperskerkkoor-sasvangent.jouwweb.nl!

Gefeliciteerd, jouw website bestaat vandaag 5 jaar!

van: het JouwWeb-team

van de websiteredactie aan leden en websitegeïnteresseerden.

Beste ………….,

Vandaag, precies 5 jaar geleden, bij de viering van ons 25-jarig bestaansjubileum, lanceerden wij de website van het Cuyperskerkkoor, met de bedoeling om leden en anderen te informeren over de activiteiten van het koor en andere wetenswaardigheden.

Gezien de vaak spontane reacties wordt blijkbaar aan dit doel voldaan.

En daar zijn wij blij om; dat wat wij aan informatie verstrekken niet zomaar een dode letter is.

Ook het beetje entertainment, door middel van liederen en foto’s, wordt gewaardeerd en nodigt uit om de website eens te bezoeken.

Wij houden het dus graag nog vele jaren vol.

Een hoopvolle gedachte, omdat ons koor helaas niet sterker wordt; dit door de daling van het ledental.

De koorleden worden allemaal al een dagje ouder en nieuwe leden, ouderen of jongeren, komen er helaas (nog) niet bij.

Toch willen wij langs deze weg en via de website nog eens, meisjes, jongens, vrouwen en mannen, ongeacht welke leeftijd, uitnodigen om eens een keertje te komen kijken en meezingen op een van de repetities die elke dinsdag van 19.00 uur tot 21.00 uur in De Statie plaatsvinden. 

Kom, kijk, luister en zing mee en beslis dan of je wel of niet blijft.

Zingen is plezierig en gezond voor lichaam en geest.

Natuurlijk zijn de coronamaatregelen ook voor ons koor funest.

We zingen helaas op dit moment niet.

Geen repetitie. Geen uitvoering.

Het mag niet en het kan niet.

Maar, zodra het kan en mag, nemen wij onze sociale taak weer op. We komen dan weer samen voor gewoon de gezelligheid en om ons voor te bereiden op de vocale begeleiding van de erediensten in de kerk te Philippine.

We laten het via de website of anderszins weten wanneer we weer van start gaan.

Onze website wordt zoveel mogelijk, wekelijks bijgehouden om u van de stand van zaken op de hoogte te houden en u over de vieringen te informeren.

Natuurlijk informeren wij u per e-mail wanneer er een update is.

Met hartelijke groeten en houdt u gezond.

Tot later,

Namens het bestuur van het Cuyperskerkoor,

Johan (Jo) Verplanken – secretaris / webmaster

50-jarig huwelijksjubileum van
Marian en Jozef Heijens.

Vrijdag 11 december 2020 waren Marian en Jozef 50 jaar getrouwd.

Hoe vier je dat nu in coronatijd?

En, we hebben het gevierd!

En hoe!

Een groot familiefeest met genodigden en een receptie. Dat kon nu helaas niet.
Maar, hun kinderen vonden dat deze heugelijke dag toch niet zomaar voorbij mocht gaan.

Daarom werd van alles bedacht om het feest coronaproof in elkaar te zetten.

Allereerst werden voorzichtig wat lijntjes uitgeworpen naar alle familieleden, vrienden en bekenden. Dus ook naar het koor.
Geheel in het geniep en een onder een enorm zwaar embargo werden over en weer berichtjes gestuurd en telefoontjes gepleegd over de wijze waarop zij het feest in het vat zouden gieten.

Het werd een “Felicitatie drive-in” Voorbijrijden en feliciteren vanuit de auto.

De coördinatie hiervan kwam voor het koor vanuit het secretariaat.
De leden werden opgeroepen om op 11 december met de auto naar De Statie te komen en vanaf daar om 14.00 uur te vertrekken; de leden over de auto’s verdeeld.
Natuurlijk werd het iets later dan 14.00 uur. Zoals gewoonlijk was het de brug die voor een verlate start zorgde.
Maar, dit euvel voorbij, zette de stoet zich in beweging. Weliswaar niet geheel op rij, want er zat toch soms wel een vreemde eend tussen. Maar ach, een kniesoor die daar op let.

Met wapperende en klapperende ballonnen reed de kleurrijke stoet toeterend de Statenstraat in met in het kielzog de Kerstman, niet wetende dat dit ons koorlid Arnold was. Hij was sneaky in het pak gekropen, hetgeen op nummer 24 voor de nodige hilariteit zorgde; vooral de kleinkinderen waren hiermee zeer vereerd. De Kerstman!…… In hoogsteigen persoon!

Als onder een baldakijn stonden/zaten Marian en Jozef in de partytent voor hun huis de honneurs in ontvangst te nemen, terugzwaaiend naar de voorbijrijdende koorleden en andere feestvierders.

Theo reikte via dochter Angelique, namens het koor, bloemen aan met een felicitatiekaart en  iedereen in de auto werd op foto vastgelegd en op een zoete lekkernij getrakteerd.

Het duurde allemaal maar heel even, maar wel zó bijzonder, dat deze dag voor Marian en Jozef en voor de familie en koorleden onvergetelijk moet zijn.

Ook via dit bericht zij Marian en Jozef

van harte proficiat toegewenst met hun

50-jarig huwelijksjubileum.

-o-o-o-

Marialof 2020

gecanceld

In de bestuursvergadering van 1 september hebben wij, in verband met de coronamaatregelen, onze verantwoordelijkheid op ons genomen en helaas moeten besluiten om het inmiddels al traditionele Marialof in oktober niet door te laten gaan.

Deze Mariaviering die elk jaar door het Cuyperskerkoor wordt georganiseerd, is een lof aan Maria, met samenzang en gebed.

Aangezien wij ervan uitgaan, dat wij op de geplande datum zaterdag 17 oktober nog altijd niet als koor mogen/kunnen zingen en er van kerkelijke zijde toch ook geadviseerd wordt om zo weinig mogelijk nevenactiviteiten te doen plaatshebben buiten de reguliere vieringen, hebben wij uiteindelijk de knoop doorgehakt en het Marialof naar volgend jaar oktober doorgeschoven met de hoop dat dan de gezondheidsomstandigheden zullen zijn genormaliseerd.

Ook het niet kunnen repeteren van Marialiederen speelt bij onze beslissing een grote rol.

Jammer dat wij nu, in deze coronatijd zo in onze activiteiten worden beperkt.

Maar, wij houden goede moed om volgend jaar het vorig jaar gezegende Mariabeeldje weer op het altaar te kunnen plaatsen en tot Maria te bidden om voorspraak bij God om voorspoed, kracht en eenheid; dat wij dan weer tot Maria kunnen bidden uit dankbaarheid dat COVID-19, het kwaad, is of nagenoeg is bedwongen.

Neem op 17 oktober thuis eens eventjes de rozenkrans ter hand en bidt met ons mee voor gezondheid, vrede en gerechtigheid voor alle mensen op deze Wereld. Vraag aan Maria of zij ons bij onze poging hiernaar te streven, wil bijstaan.

Of, wendt u tot Haar en God met simpelweg een Onze Vader en een Weesgegroetje.

Maar, bidden kunt u natuurlijk altijd. Dat is niet aan een datum gebonden.

Zo blijven wij door het gebed met elkaar in contact.

Hartelijke groeten en Gods zegen,

HET BESTUUR VAN HET CUYPERSKERKKOOR,

Woensdag 23 september om 3 uur ’s middags, kwam het Cuyperskerkkoor weer in De Statie bij elkaar voor een gezellige babbel onder het genot van een bakje koffie. Uiteraard geheel volgens de op die dag geldende coronamaatregelen; handen wassen en 1,5 meter van elkaar.

Vrijwel iedereen was aanwezig. Helaas moest Marian Heijens verstek later gaan, omdat zij over een enkele dagen getest moest worden en daarom zelf de beslissing had genomen om in afwachting daarvan in thuisquarantaine te gaan.

Omdat zij een week geleden jarig was trakteerde ze evengoed op een heerlijk verse koffiekoek.

Ook pastor Marjan Dieleman vond het fijn en gezellig om bij het koor op de koffie aanwezig te mogen/kunnen zijn.

Ook zij vindt het belangrijk dat mensen, juist in deze coronatijd, met elkaar in contact zijn en blijven.

Zij gaf nog enige informatie over stand van zaken in de parochie betreffende de maatregelen rond

COVID-19.

Koorzang en samenzang in de kerk is vooralsnog niet mogelijk. Wel kunnen onder begeleiding van een organist op het oksaal maximaal 4 cantors de dienst vocaal begeleiden.

Ze kon echter niet vooruitlopen op het gesprek dat het parochiebestuur op 1 oktober met de koren en dirigenten zal hebben.

Ook zij weet nog niet wat hieruit zal voortkomen en zeker niet de financiële aspecten die uit de coronamaatregelen zullen/kunnen voortvloeien.

Zij hoopt ook, dat een en ander geen verstrekkende negatieve gevolgen voor het koor/de koren zal hebben.

Afwachten dus, wat het 1 oktobergesprek ons zal brengen.

De bijeenkomst verliep in uiterst gezellige sfeer, alhoewel iedereen toch het zingen node mist.

Tot slot werd nog een drankje gepresenteerd en werd Koffiecantate-2 als heel geslaagd afgesloten.

Met het besluit om, zolang de coronamaatregelen duren, aan de Koffiecantate een vervolg te geven, stemde iedereen in.

Dus: TOT DE VOLGENDE KEER MAAR WEER!

KOFFIECANTATE

Dinsdag 30 juni was het Cuyperskerkkoor weer eens eventjes in MFC De Statie bijeen.

Het werd ook wel weer tijd, want zo een lange tijd niet samen zijn en samen zingen op repetitie en zondagsdiensten is niet goed voor de onderlinge binding.

Het zingen moesten de leden nog even laten, omdat dit nog helemaal niet mag. Wel konden we op voorgeschreven corona-afstand toch in elk geval weer eens eventjes bijkletsen. En dit bleek hard nodig. Er werd dan ook door iedereen de nodige informatie uitgewisseld.

Dit gezellig samenzijn kreeg nog een extra feestelijk tintje door de traktatie van Leona, die over enkele dagen jarig is.

Uiteraard werden ook nog wat mededelingen gedaan omtrent het zingen in de kerk. Dit zal vooralsnog op zich moeten laten wachten.

Hoewel er al wel mag worden gezongen, moet dit dan wel gebeuren in een omgeving waar de coronaregels gewaarborgd kunnen worden en dat kan niet in onze kerk te Philippine.

Dus: nog even wat langer wachten.

Nu de vakanties zijn begonnen gaat ook het Cuyperskerkkoor tot 1 september met koorvakantie. Dus nog een paar maanden de tijd om het sein “veilig” nog af te wachten.

Na de koorvakantie denken we toch, hopen we, weer van start te kunnen gaan.

Na twee uren van samenzijn keerde iedereen weer opgewekt huiswaarts, met veel waardering voor het initiatief van deze koffietijd, die we maar om in stijl van onze koorbezigheden te blijven “Koffiecantate” hebben genoemd.

Auteur: Joh. Verplanken

De traditionele Sint Caeciliadag startte om 15.00 uur bij MFC De Statie, met de Bomenwandeltocht.

De eigen natuurkundige, voorzitter Theo Spuesens, gidste de leden van het Cuyperskerkkoor met aanhang, door de straten van Sas.

Begonnen werd bij het prieeltje aan de Westdam-Lepoutreweg. Hier werd stil gestaan bij de oudste boom  van  Sas.

Een mooier monument kan het niet zijn: het prieeltje, een overblijfsel van de tuin van Maurice De Roos, met daarnaast de stoere eeuweling, een ruim 135 jaar oude Beuk, een mastodont om met eerbied en ontzag naar op te zien. De Beuk waaronder, in het verleden, menig koorzanger, als kind, illegaal, beukennootjes ging rapen, zich bewust van de dreiging van eigenaar De Roos sr. Er zou een prachtig lied over gezongen kunnen worden, dat gaat over al hetgeen onder de Beuk is gebeurd. Want was het ook niet voor verliefde paartjes een gelegenheid en uitdaging om zich achter en onder die boom uit het zicht te onttrekken?

Ja, ...... als die Beuk eens zou kunnen spreken?!!!!!

Ook werd even stil gestaan bij de Hollandse Linde aan het Wilhelminaplein. Een herinneringsboom aan Koningin Wilhelmina. Het moet worden gezegd, dat deze veel aan majesteitelijkheid heeft ingeboet, daar de kruin zo enorm rigoureus en onesthetisch is gekapt, omdat de takken teveel over de straat hingen.

Dan over het bruggetje naar de Prinsenkade, waarvan de weg door hoge Amerikaanse Eiken, rustiek wordt omzoomd.

Margriet

Auteur: Johan Verplanken

foto's: Jozef Heijens

zie fotoalbum 8.

-o-o-o-

Hij was daarmee zeer ingenomen en vooral ook met de vriendschapskaart die hij van alle koorleden kreeg.
Pierre was sterk en leek onvermoeid.
Het bezoek, waarvan wij dachten dat het binnen een kwartier wel afgerond zou zijn, duurde wel meer dan drie kwartier.
Een bezoek waarbij verdriet en opgewektheid elkaar afwisselden.
Verdriet om, zoals hij zei, alles achter te moeten laten van wie en waarvan hij zoveel hield.

“Het is voorbij. Alles los te moeten laten doet heel veel zeer. En er is nog zoveel. Maar, het is niet anders. Allemaal komen we er eens voor te staan dat we afscheid moeten nemen en het is nu mijn beurt. Ik zou nog wel verder willen, maar het gaat niet meer. Het is op. Maar ik weet dat ik het goed gedaan heb en dus kan ik met een gerust hart gaan. Ik heb een goed leven gehad.
Ik heb heel veel steun aan de ziekenzalving die ik afgelopen zondag (19 mei) van kapelaan van Velthoven ontving. Ik heb hierdoor rust gekregen. Ik ben blij met mijn kinderen die voor mij zorgen.
Maar, ik wil niet dat ik als een kasplantje hier op bed moet liggen en zij mijn strijd moeten aanzien.
Het is voorbij. Het gaat niet meer.

Kijk daar! Op de schoorsteen staat het Mariabeeldje dat vanuit Lourdes is meegenomen. Ik brand er een noveenkaars bij. Dat helpt mij steun te vinden bij wat er gaat gebeuren.
En, daar! … Die Paaskaars. Een uit 2006, die ik heb kunnen bemachtigen.
Dat Mariabeeld, die kaars: ze geven mij rust”.

Met veel emotie vertelde hij ons hoe blij hij was met de aandacht die hij kreeg van het koor.
“Maar, het is afgelopen. Weet je nog dat ik zei: Ik weet dat ik een moeilijke tijd zal meemaken, maar ik kom terug. Ik blíjf naar het koor komen. Maar nu, spijtig genoeg:…. het gaat niet meer”.
En hij zong toch zo graag zijn baspartij mee.
Vorig jaar nog, bij de Sint Caeciliaviering op zondag 25 november, vierde hij zijn veertigjarig jubileum als koorzanger en werd hij daarvoor onderscheiden met de gouden eremedaille van de NSGV (Nederlandse Sint Gregorius Vereniging).

We spraken over koetjes en kalfjes. Over het verleden; de melkronde door Sas; de Harmonie; de EHBO; de Lotusgroep, de Zonnebloem en natuurlijk over het koor en de reizen die we ermee maakten naar o.a. Echternach, waar we zongen: Herr deine Güte en Es war im Böhmerwald.
We hebben gelachen om wat zich toentertijd afspeelde.

We hadden het natuurlijk ook over zijn grote passie: zijn medewerking aan de kerkelijke vieringen als acoliet en koster. Dit deed hij eerbiedig en ingetogen; op zon- en feestdagen en bij uitvaarten.
Die bijdrage ging altijd vóór alles. De keuze was voor hem niet moeilijk. Als het koor zong en hij was als acoliet ingeroosterd, dan koos hij er voor om vooraan bij het altaar te staan; niet op het oksaal.
Misdienaar was hij in hart en nieren, van kindsbeen aan.
Hij had natuurlijk, zoals wij allemaal, zijn fouten en gebreken. Daarvan was hij zich zeer bewust, maar zijn dienstbaarheid aan God en zijn medemensen was groot.
Hij stond altijd blijmoedig en goedlachs in het leven

Met emotie: “Ik mag wel zeggen, dat ik het goed gedaan heb”.
Maar…., zo zei hij: “Nu even zakelijk. Jullie gaan toch mijn uitvaart muzikaal invullen he?”
Dit beloofd hebbende, hebben we hem gevraagd of hij nog, voor wat de liederen betreft, een bepaalde voorkeur had. Dit liet hij geheel aan ons over.
Wijzende naar het Mariabeeldje op de schouw, verzekerden wij hem, dat een heel mooi Marialied gezongen zal worden en verder de liederen die hij ook graag als koorlid zong.

Hierna, na drie kwartier, hebben wij afscheid van elkaar genomen. Hij wenste ons het allerbeste….. en: aan iedereen van het koor: ….. de groeten!

Hoe graag hij ook langer bij ons was gebleven; hij heeft zijn lichaam en geest in handen van God gelegd.
Moge de Heer zich in al Zijn goedheid over Pierre ontfermen en moge Hij ook ons daarbij indachtig zijn.
Moge Hij Pierre in deze goedheid en trouw, in deze vrede, doen rusten.

Pierre! Zie op ons neer en gedenk ons allen, in het Koninkrijk Gods.

-o-o-o-o-

Gerda Schauwvliege-de Hulsters         ontvangt NSGV-onderscheiding.

Gerda Schauwvliege-de Hulsters werd op 26 maart 2019, in de jaarvergadering van het Cuyperskerkkoor, alsnog onderscheiden met de zilveren NSGV-eremedaille voor haar 25-jarig koorlidmaatschap.

Deze onderscheiding wordt door de Nederlandse Sint Gregorius Vereniging (NSGV) beschikbaar gesteld aan personen die een lange staat van dienst hebben als koorzanger, ongeacht bij welke parochie men zingt en/of gezongen heeft.
In dit geval gold voor Gerda het 25-jarig jubileum als koorzangeres in het Cuyperskerkkoor.

Zij zou de onderscheiding al eerder, op 25 november 2018, samen met Pierre Samijn, ontvangen hebben ware het niet dat hiervan moest worden afgezien vanwege de zeer slechte gezondheid van haar dochter Silly, die inmiddels is overleden.
Vandaar dat zij nu, op een later tijdstip dat voor haar gunstiger leek, op haar verzoek, in de kleine kring van mede koorleden, werd gehuldigd.

Theo Spuesens sprak haar in het kort toe en speldde haar de eremedaille op en ondersteunde de welverdiende medaille-uitreiking met een boeket bloemen.
Gerda is een zeer gewaardeerd en een zeer trouw koorlid.
Het Cuyperskerkkoor wenst haar nog heel lang in z’n midden te hebben.

          Gerda rechts - Marian Heijens, penningm. links  

                                                                                                -o-o-o-o-

Pierre Samijn 40 jaar koorzanger.

Zondag 25 november.
De Viering van Christus Koning; waaraan Pastor Ad van Loveren de viering van Sint Caecilia uitstekend wist te koppelen.
De viering werd, refererend aan de gedenkdag van St Caecilia, heel toepasselijk muzikaal-vocaal begeleid door zowel het St Caeciliakoor Philippine als het Cuyperskerkkoor, onder leiding van organist-dirigent Willy van Limmen. Een samenzang die klonk als een klok.
Het Cuyperskerkkoor vierde de dag ervoor het Sint Caeciliafeest in alle gezelligheid van de bowling De Bourgondiër te Hulst.
De dag daarop een serieuzere gebeurtenis: de Sint Caeciliaviering in de kerk met daarin opgenomen, het 40 jarig zangjubileum van Pierre Samijn.

Het was nog even spannend, want Pierre was de dag ervoor – de dag van het Sint Caeciliafeest dus – plotseling in het ziekenhuis opgenomen.
Maar, hij was weer hersteld en wilde de jubileumviering niet missen. Begeleid door zijn dochters gaf hij dus acte de présence.
Nog voor de wegzending vond de huldiging plaats.
De voorzitter, Theo Spuesens, ging in zijn toespraak in op de vele jaren van trouw koorlidmaatschap. In elk geval: meer dan 25 jaar van het Cuyperskerkkoor. Maar, ook daarvoor zong Pierre al in het Parochieel Gemengd koor van Sas van Gent en daarvoor in het Herenkoor.

Tal van functies en activiteiten werden gememoreerd.                                Zo is Pierre al enkele jaren bestuurslid van het Cuyperskerkkoor. Al sinds zijn jeugd misdienaar; nu acoliet in verscheidene diensten te Philippine en Zuiddorpe, bij vreugdevolle en droeve gebeurtenissen.

Ook buiten de kerk heeft hij zijn sporen verdiend. Als lid van de harmonie te Sas van Gent en als lid van de Lotusgroep.
Voor zijn veertig jarig jubileum als koorzanger is Pierre vervolgens gehuldigd met de gouden medaille van de Nederlandse Sint Gregorius Vereniging (NSGV) en werd hem de daarbij behorende oorkonde uitgereikt, alsmede de Gregoriuskaars.
De huldiging en de dienst werd afgesloten met het slotlied: Dankt, dankt, nu allen God!
Na de wegzending en zegen werd de kerkgemeenschap ruim de gelegenheid gegeven om onder het genot van een kopje koffie, Pierre te feliciteren.

-o-o-o-o-

Om 14.00 was het aldaar verzamelen en na een bakje koffie met koek ging men, te voet of met de auto, richting het Industrieel Museum, waar het gezelschap om 15.00 uur werd verwacht.

 Quilt over de Sasse industrie, gemaakt door de Quiltclub Sas van Gent 

Om 17.00 uur ging men aanzitten en werd tot ongeveer 19.30 uur gezellig getafeld.
Aansluitend gaf Theo een beeldpresentatie over de werken aan de nieuwe sluizen van Terneuzen.
Prachtig om te zien wat een gigantisch karwei dit is geweest.
Na nog wat gezellig bij elkaar zijn werd om ongeveer 21.00 uur de Sint Caeciliadag met een zeer tevreden gevoel afgesloten.

meer foto's onder Tab "Fotoalbums" - album 6

De jubilarissen, v.l.n.r.: Marian Heijens (50jr koorlid) - Magda van Dorst (25jr) - Addy Doolaege (50jr) - Karel van Dorst (55jr)

voor meer foto's: zie rubriek "Jubilea* 

foto's: Joseph Heijens

 -o-o-o-o-

ALTERNATIEVE FIETSTOCHT 2017

De koorleden werden uitgenodigd voor een fietstocht naar Oostakker, op 17 mei.
Karel en Jo hadden een prachtige route uitgezet; langs mooie, maar soms ook verkeersgevaarlijke
B-wegen met toch aardig wat “kapelletjes”.
Die kapelletjes werden natuurlijk geïnspecteerd. Uiteindelijk werd, na even van het rechte pad te zijn afgeraakt, het doel Lourdes Bedevaart, bereikt.
Daar een terras opgezocht maar dit, vanwege de exorbitant hoge consumptieprijzen, snel weer verlaten. Het werd ook weer tijd om naar huis terug te keren.

Terug in Sas, op de kilometerteller gekeken; bleek de afstand – 52 kilometer - toch verder te zijn dan verwacht. Een afstand, die wellicht voor veel koorleden te ver zou. Met de elektrische fiets zou het nog wel gaan, maar niet iedereen heeft de beschikking over zo’n vervoermiddel.
Daarom werd besloten om toch maar van de tocht naar Oostakker af te zien en een alternatieve fietstocht naar het Provinciaal Domein “Puyenbroek” te houden.
Aldus gedaan. Jammer natuurlijk want een tocht in devotie zou voor ons toch wel passend zijn geweest. We zouden a-capella in de Lourdeskerk een Marialied gezongen hebben.
Maar de tocht naar en door het domein was ook weer geen verkeerde keus.
We vertrokken om 11.00 uur vanaf “De Statie”. We reden in een kalm tempo, over rustige wegen, langs de” Lange Lede”, over het trampad, naar onze bestemming.
Daar aangekomen was het eventjes wachten op de mensen die niet konden of niet meer kunnen fietsen. Zij werden per auto naar “Puyenbroek” gebracht.

Na de lunch ging men per fiets over het Domein om na deze sportieve prestatie weer huiswaarts te keren. Resultaat van de gehele tocht: een gereden afstand van circa 50 kilometer. Ongemerkt werd dan toch de afstand Sas-Oostakker gereden. Maar, het was met het zonnige weer wel even puffen.
Met een sportief voldaan gevoel ging de groep uiteen.
Alleen Pierre kon nog niet direct naar huis vertrekken, omdat iemand tegen zijn auto was aangereden en het linker portier een forse deuk had opgelopen. Er lag geen briefje bij, maar er was wel een getuige.

Bleek het een goede bekende van Pierre te zijn, met wie alles uiteindelijk in goede harmonie werd geregeld.
Afgezien van dit laatste ongelukkige feitje kan worden teruggezien op een leuke, geslaagde, alternatieve fietstocht.

Op 11 februari 2017 hebben wij in het rouwkoor te Philippine meegezongen in de uitvaartdienst voor Carolus Roelandt.

Carolus is op 6 februari 2017 te Sas van Gent overleden.

Tot aan zijn dood was Carolus zeer actief bezig voor de parochie en aldus ook voor ons Cuyperskerkkoor.

Na een lange slepende ziekteperiode ontviel hij ons toch nog plotseling. De tijding van zijn overlijden kwam voor ons toch nog vrij abrupt.

We wisten wel dat het niet goed met hem ging, maar ja Carolus was Carolus. Die liet dit niet merken. En ja, Carolus kwam er toch iedere keer weer bovenop.

En, hoe slecht het ook met zijn gezondheid ging; hij bleef – tot aan zijn dood – immens actief en je merkte dan ook bijna niet dat zijn leven eindigend was. Die stok waarop hij steunde? Ach, die had hij wellicht over een maandje niet meer nodig.

Als je hem naar zijn gezondheidstoestand vroeg, zei hij steevast en goedlachs dat het allemaal nog goed was naar omstandigheden. "We nemen het er van, zolang het nog kan"

Des te hard kwam het bericht van zijn overlijden bij ons aan.

We kenden Carolus als een rechtvaardig, rechtschapen, blijmoedig, eerlijk en consciëntieus persoon; niet te manipuleren, straight to the point.

We kenden hem als een voortreffelijke voorganger bij de woord- en communievieringen van de werkgroep liturgie; een reservepastor die de parochianen, met zijn duidelijke homilie, aan zijn lippen wist doen hangen.

Hij had dan ook wat te zeggen; wat door te vertellen.

Wij hebben hem als kerkkoor vaak en graag muzikaal-vocaal mogen begeleiden.

We zullen dit missen. We zullen hem missen. We zullen hem nog vaak in onze herinneringen bezingen.

Hij ruste in vrede bij de Heer.

+

-o-o-o-o-

Uiterst tevreden ging iedereen weer huiswaarts.

Het feestelijke jubileumjaar van het Cuyperskerkkoor nam hiermee een einde, maar zeker nog lang niet de animo om verder te gaan met de muzikale opluistering van de vieringen.

Het Marialof te Philippine, zaterdag 1 oktober, in de regio zeer goed ontvangen; met lovende kritiek.

Achtenzestig aanwezigen konden zich met elkaar in de devotie van de Mariaviering vinden. En zij kwamen van overal. Uit de parochiekern Zuid-West, maar ook van Koewacht, Oudenbosch en elders uit Zeeuws-Vlaanderen. 

Oktober is de Rozenkransmaand en dus was het dan ook een mooie gelegenheid voor het Cuyperskerkkoor om in het kader van het jubileumjaar (25 jaar Cuyperskerkkoor) lof aan Maria te zingen.

Het lof kende een evenwicht tussen gebed, koorzang en samenzang.

Zuster Wivina bad in, je zou haast zeggen, devote kloosterstijl het Rozenkransgebed, dat met koorzang, samenzang en lezingen werd afgewisseld.

Met het aantal bezoekers, de inzet van de voorgangers en de balans in gebed en zang, heeft het Maialof zeker aan de verwachting voldaan. 

Wellicht een activiteit om vast te houden en in traditie te doen terugkeren.

auteur: J. Verplanken

Joop was een aimabele innemende pastor, bij wiens vieringen het Cuyperskerkkoor graag wilde zingen en omgekeerd vond Joop dit koor zeer geschikt om hem bij zijn diensten te ondersteunen.

Vooral de kerkdiensten in het ZorgSaam ziekenhuis De Honte werden, met en door hem, ingetogen beleefd. Joop wist ons en heel veel andere mensen altijd met zijn homilie te raken. Als Joop een viering deed, hing je aan zijn lippen. Hij kon het gewoon goed.

Wij, het Cuyperskerkkoor, waren zeer geschokt, verdrietig tot in tranen bewogen, toen wij op zaterdag 30 april in de viering in De Honte, te horen kregen dat Joop ernstig ziek was. Joop wist toen al dat hij weinig kans zou hebben die ziekte te overleven.

Toch zei hij, weliswaar het leven te nemen dat hem werd geboden, maar zeker niet bij de pakken neer te zitten. Hij zou de strijd aangaan, wetende dat hij uiteindelijk zich aan de roep van de Heer zou moeten overgeven.

Wij hebben hem en zijn partner, op zijn laatste Woord- en Communieviering, heel veel sterkte gewenst. Dit was een zeer emotioneel afscheid van Joop als voorganger bij de vieringen in het ziekenhuis.

Dat hij zich zeer met ons koor verbonden voelde bleek wel uit zijn wens dat het Cuyperskerkkoor bij zijn uitvaart zou zingen. Op zaterdag 10 september hebben wij aan zijn verzoek voldaan, bij de uitvaart in de Willibrordus Basiliek te Hulst.

Wij zullen Pastor Joop Eggermont heel erg missen, maar ook nog heel vaak aan hem denken; één van die namen die we nooit zullen vergeten.

Een lied waaruit Joop heel veel kracht putte was:

“Ga met God en Hij zal met je zijn”,

gezongen bij de oecumenische Pinksterviering op 15 mei te Sluiskil. Joop was er toen bij, wetende dat wij elkaar weer zullen ontmoeten. Het lied is ook op zijn uitdrukkelijke wens op zijn uitvaart in de Hulster Basiliek gezongen.

Joop is met God gegaan en God is met hem.

+

-o-o-o-o-

 auteur: J. Verplanken

EEN BIJZONDER KOOR KRIJGT EEN BIJZONDER FRIETZAKJE!

Via een door de secretaris van het Sasse Cuyperskerkkoor, Dhr. Johan (Jo) Verplanken aan ons toegezonden email werd ons medegedeeld dat de geplande fietstocht van 22 juni moest worden uitgesteld omdat ons oud koorlid Agnes Kersbulck…ons was ontvallen.  Tevens werd er door de familie een beroep op ons gedaan om te zingen op haar uitvaart.  Dit verzoek werd unaniem ingewilligd en de 22 juni geplande fietstocht werd verdaagd naar 24 augustus. De fietsen uit het vet gehaald en in orde bevonden, koele drank met  muesli-repen in onze tas en tenslotte …       35° Celsius wat is dat voor ons?

Aan de “TOUR DES CHANTEURS” 2016 kon worden begonnen.

Het hele koor met de nodige aanhang, totaal 25 sterke mannen en idem vrouwen, vertrok zoals gepland op tijd en wel 24 augustus 2016 om 10.30 uur vanaf de statie te Sas van Gent. Karel en Theo leidden het gezelschap over het parcours.

Betsy Claeijs met Marcel,  Marie-Jeanne De Rijcke met Eddy als tourmanager, Henk en Ria d’Haene, Lizy Slock, Michel Claeijs, Karel en Magda van Dorst, Marian Heijens met Jozef als onze fotograaf,  Gerda Schauwvliege met Pierre, Emmy Koorevaar, Jo en Hetty Verplanken, Arthur en Rose Wauters Mukarwego, Theo en Greet Spuesens Bruggeman, Dees, Ludy en Betty Piessens en tenslotte Pierre Samijn die als Professioneel EHBO-er in de bezemwagen reed om samen met Magda indien nodige de eerste hulp te verlenen.  Karel had een prachtige tocht uitgezet en samen met Jo en Theo de organisatie op zich genomen. Niets dan lof,  het was uitstekend georganiseerd.

Theo en Greet zijn vrijwilliger bij Staatsbosbeheer welke een heuse Braakmanboerderij beheert. Midden in de prachtige natuur (opgelet: dus niet op de camping)  ligt deze Braakman boerderij die elke zondag gratis voor het publiek geopend is.zie: www.staatsbosbeheer.nl /activiteiten.  In de Braakman boerderij zijn veel interessante bezienswaardigheden te zien zoals geprepareerde dieren, die leven in de Braakman polders zoals de buizerd, kiekendief en diverse haviken.

ZEER GESLAAGDE OECUMENISCHE PINKSTERVIERING

Op 15 mei 2016, zong in de PKN-kerk De Ark te Sluiskil, het Oecumenisch Pinksterkoor, waarvan verschillende koren uit de zuidwesthoek van de Elisabethparochie en de Protestantse gemeente te Philippine-Sas van Gent-Sluiskil deel uit maakten. Ook het Cuyperskerkkoor deed hier in zijn volle omvang aan mee.

Samen met de leden van de verschillende geloofsgemeenschappen werd het feest van Pinksteren gevierd.

Dominee van Andel en pastor Dieleman gingen in deze viering voor. Zij gaven duidelijk blijk van blijdschap om deze viering, die zo aantoonbaar het Pinksterfeest gestalte gaf door het grote aantal aanwezigen uit de geloofsgemeenschappen.

Pastor Dieleman wist de aanwezige kinderen te boeien door hen te confronteren met Bijbels die in verschillende talen geschreven zijn, maar allemaal toch hetzelfde vertellen. Ze citeerde enkele zinnen uit de Friese Bijbel, de Zeeuwse, de Süd Africaanse.

Dominee van Andel wist de verbazing uit te drukken -in beeld te brengen- van het feit dat destijds iedereen de apostelen verstond. De teksten uit de liturgie - uit de Bijbel - werden door de aanwezige parochianen en gemeenteleden door elkaar uitgesproken. "Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden". Zo moet ook het geweest zijn: iedereen in z'n eigen taal, maar iedereen verstond wat er werd gezegd.

Er is heerlijk samen gezongen in een Groot Oecumenisch Pinksterkoor, o.l.v. dirigent: de heer P. Hamelink en met begeleiding van organist: de heer T. van Dixhoorn.

De dienst werd geopend met: "Zing een nieuw lied voor God de Here"  en vervolgens de liederen: "Wees hier aanwezig, Woord ons gegeven" - "Gezegend die de wereld schept"op de melodie van "Veni Creator" - "Dit is het verbond" - "Veni Sancte Spiritus" Taizé - "Onze Vader, maak alles nieuw" - en als slotlied:

BNDeStem - woensdag 9 maart 2016